‘Anders’

Mijn hele leven voelt het voor mij, dat ik ‘anders’ in het leven sta als vele anderen.

Als kind riep ik al: ‘Ik kom niet van deze wereld!’

Gewoonweg omdat ik het leven zelf heel ‘anders’ ervaar

en hoe ‘anders’ het kan zijn en ook IS voor mij.

Op school begreep ik vele dingen niet, vooral niet wat je moest(!) begrijpen van wat mij totaal

niét interesseerde en daarnaast allerlei zaken in mijn hoofd moest stampen,

zodat mijn hoofd vaak op klappen stond!

Veel kennis er INstampen, veel EIGEN WIJSheid er UITstampen.

De leermacht, in plaats van de leerkracht.

De opvoeding in vormen en patronen, in plaats van ‘vormloos’ begeleiden.

De eindeloze begrippen:

‘Zo hoort het.’

‘Dat is nu éénmaal zo.’

‘Dat is netjes of dat is beleefd.’

‘Dat doe je niet.’

‘Dat mag niet’.

‘Daar ben je nog te jong voor’.

‘Dat kan je niet’ of ‘Dat is niks voor jou’.

De bedoelingen zijn ‘goed’, maar voor de weg naar het diepste in de mens

met een schat van EIGEN WIJSHEID behoorlijk verstorend.

Een totaal gevoel van programmatie en manipulatie.

Weg van jezelf, van wie je in werkelijkheid bent en dichtbij waar anderen jou graag zien.

De lagen van weerstand en onrust in de vorm van o.a.

angst, schaamte, schuldgevoel, onrecht, geen eigenwaarde

die als zware dekens op mijn EIGEN KRACHT lagen,

werden als WAARheid ervaren door mij.

Ik versluierde de weerstanden door zaken van buitenaf,

de grote afleiders(!) in de vorm van

roken, drinken, verzinken in de slachtofferrol, verzinken in de zorgrol,

verzinken in de reddende rol, het leven van volle agenda’s en voorgeprogrammeerde programma’s.

Toch waren er momenten (de zogeheten heldere momenten),

waarin ik het Lef (enkelvoud van LEVEN) had,

de weerstanden écht WAAR te nemen vanuit neutraliteit,

dus zonder oordeel en zonder enig belang en dit in de KERN te bekrachtigen!!!

Dát maakte de weg VRIJ,

om de leiding in MIJZELF terug te pakken en de volle verantwoording te nemen voor MIJZELF.

Vandaar uit kon ik mijn EIGEN keuzes maken en mijn EIGEN besluiten nemen

én te beseffen dat ik ZELF een scheppend wezen BEN.

De keuzes die je vandaar uit maakt en ook je besluiten neemt,

zijn voor de omgeving vaak geheel niet logisch.

Ze worden als vreemd gezien, omdat ze niet uit de voorgeprogrammeerde programma’s komen,

maar vanuit een DIEP gevoel....MIJN EIGEN HARTsgevoel....

En dan komt het, dan ben je voor de buitenwereld ANDERS...

“Waarom wil jij niet eten?” (als kind)

“Waarom stop je als kinderverpleegkundige in het ziekenhuis,

je bent ervoor geknipt, je hebt een prachtig beroep!”

“Waarom verbreek je je huwelijk, terwijl je nog van je man houdt. Jullie zijn zo’n mooi stel!”

“Waarom sluit je de deuren van je prachtige Yogapraktijk?”

“Waarom stop je als ZZ-per te werken in de zorg?”

“Waarom verkoop je je huis als je nog geen ander huis hebt?”

Tja, en dan kom je in de ogen van de ander met antwoorden waar zij niets mee kunnen,

omdat het niet in hun programma's passen...you don't fit in the box!!!

Je bent niet meer te volgen en veel is niet logisch.

En dan kan ik oprecht zeggen, met opgeheven hoofd, dat KLOPT!

Ik BEN geen volger.

Ik BEN niet logisch.

Ik loop de massa niet achterna.

Ik leef op EIGEN kracht...

Denk en voel ZELF wat bij mij past..

Ik BEN een ZELF creërend wezen...

BESEF dat JIJ dát óók BENt !!!

Krachtgroet,

Monique