Mijn hele leven voelt het voor mij, dat ik ‘anders’ in het leven sta als vele anderen.
Als kind riep ik al, of liever gezegd dacht ik de woorden en voelde diep van binnen: ‘Ik kom niet van
deze wereld!’ Gewoonweg omdat ik het leven zelf heel ‘anders’ ervaar en hoe ‘anders’ het kan zijn
en ook is voor mij is.
Op school begreep ik vele dingen niet, vooral niet wat je moest(!) begrijpen en wat mij dan totaal ook
niét interesseerde en daarnaast nog allerlei zaken in je hoofd moest stampen, wat er de volgende
dag er voor meer dan de helft alweer uit was en ik me afvroeg, wat voor zin het dan had.
De leermacht, in plaats van de leerkracht.
De opvoeding in vormen en patronen, in plaats van ‘vormloos’ begeleiden.
De eindeloze begrippen:
‘Zo hoort het.’
‘Dat is nu éénmaal zo.’
‘Dat is netjes of dat is beleefd.’
‘Dat doe je niet.’
‘Dat mag niet’.
‘Daar ben je nog te jong voor’.
‘Dat kan je niet’ of ‘Dat is niks voor jou’.
De bedoelingen zijn ‘goed’, maar voor de weg naar het diepste in de mens behoorlijk verstorend.
Een totaal gevoel van brainwash cq totale manipulatie.
Weg van jezelf en dichtbij waar anderen jou graag zien.
De lagen van weerstand in de vorm van o.a. angst, schaamte, schuldgevoel, onrecht etc die op mijn
diepe Weten liggen, dienden regelmatig aan.
Ik voelde ze even, maar ik versluierde de weerstanden door zaken van buitenaf, de grote afleiders(!),
in de vorm van roken, drinken, verzinken in de slachtofferrol, verzinken in de zorgrol, verzinken in de
reddende rol, het leven van volle agenda’s en voorgeprogrammeerde programma’s.
Toch waren er momenten (de zogeheten heldere momenten), waarin ik het Lef had de weerstanden
waar te nemen en te erkennen en niet te versluieren door zaken van buitenaf.
Vervolgens voorbij mijn diepste gevoel in mijn Weten te komen en besluiten te nemen, waarbij ik
wist, dat ze nódig waren te nemen.
Zulke besluiten zijn voor de omgeving vaak geheel niet logisch en worden als vreemd gezien, omdat
ze niet uit de voorgeprogrammeerde programma’s komen.
En dan komt het, dan ben je voor de buitenwereld ‘anders’.
“Waarom wil jij niet eten?”
“Waarom stop je als kinderverpleegkundige in het ziekenhuis, je bent ervoor geknipt, je hebt een
prachtig beroep!”
“Waarom verbreek je je huwelijk, terwijl je nog van je man houdt. Jullie zijn zo’n mooi stel!”
“Waarom sluit je de deuren van je prachtige Yogapraktijk?”
“Waarom stop je als ZZ-per te werken in de zorg?”
“Waarom verkoop je je huis als je nog geen ander huis hebt?”
Omdat ik alle lagen van weerstanden waarneem, erken en vervolgens in mijn Weten kom!
Tja, en dan kom je in de ogen van de ander met antwoorden waar zij niets mee kunnen.
Want mensen willen het begrijpen met hun verstand en willen kunnen vertellen en uitleggen aan
hun omgeving, dat het logisch is, dat de ander een bepaald besluit genomen heeft.
Wanneer dat dus niet zo logisch is voor de ander, dan is er maar één verklaring mogelijk en dat is dat
je ‘anders’ bent, sterker nog, dat je het eigenlijk al altijd bent geweest.
En dan kan ik oprecht zeggen, met opgeheven hoofd, dat KLOPT!
Ik ben geen volger. Ik loop niet mee in de massa en spring niet in de sloot als anderen dat wel doen.
Ik ben een Zelf creërend Wezen, die haar eigen koers vaart en loop waar ik wil lopen en spring waar
ik wil springen.
JA! En dát is zeker ‘anders’ dan vele anderen!
Graag tot de volgende!
Hartegroet,
Monique